30r 0
ic tlantiuh
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
Reproduccion digital
ic tlantiuh
así va acabando.
Titocoti tocoti tocoti etcetera titocoti titocoti
Titocoti, tocoti, tocoti, etcétera, titocoti, titocoti,
Ycuic Tlaltecatzin Quauhchinanco
Canto de Tlaltecatzin de Cuauhchinancodlix
XLVIII
xlviii
Çan tonilhuiçolon teotlatollin ticchiuh aya çan can timomiquili in itech in coloz tetlayocolti teicnotlamachti ticchiuh ayyio
557. [30r=] Cumpliste lo merecido,dl palabras divinas, hiciste, sólo tú moriste en la cruz;dli lo que da pesar, lo que causa pena tú hiciste. ±
O ach anca oquitto in tlacatl aya in mahmana tlatzihui ayac quiyocoyan Ipalnemoa choquizilhuitl in yehuaya yxayoilhuitl aya huallaoco ya moyollo o tehuatl a in Santa Maria ohuanca etcetera dlii
558. ¿Acaso lo dijo el señor? Se turba, tiene pereza. Nadie inventó al Dador de la vida. Día de lloro, día de lágrimas, viene a entristecerse tu corazón, tú, Santa María.dliii
Cannelocpa huitze teteuctin a ohuaye çan niquimonilnamiqui in Itzcoatl notlayocol o ohuaye itech aci a noyol ayyo
559. ¿De dónde en verdad vienen los señores? Sólo los recuerdo, Itzcóatl, mi tristeza se acerca a mi corazón.
O ach anca ciahui a ontlatzihuin Dios yehuan chane yn Ipalnemoani o ayac tlaquahuac quichihuan tlalticpac ayan cannelpan tonyazque notlayocol ohuaye itech aci a noyol etcetera dliv
560. ¿Acaso se cansa, tiene pereza, Dios,dlv el Dueño de la casa, el Dador de la vida? A nadie hace fuerte en la tierra. ¿A dónde en verdad iremos? Mi tristeza se acerca a mi corazón.
Ye onetocoto ohuiloaca in tepilhuan i in tlatoanime teteuctin aya techyaicnoocauhtehuaque mayan tlayocoxti o antepilhuan ayio
561. Se siguen unos a otros, es el irse, los príncipes, los gobernantes, los señores, nos han dejado en la orfandad, entristecéos vosotros, príncipes.
Mach oc hualquinehua ya mach oc hualilotihua yan can ompa Ximoain cuix oc techmatiquiuh in Moteucçomatzin in Neçahualcoyotzi Totoquihuatzi techyiaicnocauhtehuazque mayan tlayocoxti o antepilhuan ayio
562. ¿Acaso aún ocurre el levantarse? ¿Acaso se vuelve de allá, de Ximoayan?dlvi ± ¿Acaso aún vendrán a saber de nosotros Motecuhzomatzin, Nezahualcoyotzin, Totoquihuatzin? ¿Nos dejarán en la orfandad? Entristecéos vosotros, príncipes.
Canon in nemi a noyollo nAxayaca o ça niquiyatemoa in techcahuaco in Teçoçomoctli notlayocol a noconayaihtoa yancayio
563. ¿Dónde vive mi corazón? Yo, Axayácatl echo de menos al que nos dejó, Tezozomoctli. Mi tristeza, de ella hablo.
O anca inmahcehual atlo yan tepetl huiya a in oquitquico in teteuctin in concauhtehuaque o ach acoc necehuizdlvii ach acoc huitz nechonmatiquiuh notlayocol aya noconayaihtoa yancayio
564. Así al pueblo, a la ciudad, los que vinieron a gobernar, los señoresdlviii los dejaron abandonados, ¿acaso alguien me calmará? ¿Acaso alguien aún viene a conocer mi pena? Mi tristeza, de ella hablo. ±
Nicpiecon tepetl cana nitoloyan xochintlahcuiloa ya Ipalnemoani in cohuayotl toncahuililoc ye mochaan tiTlaltecatzi tonayatlatoayan cayio oo ohuiyya
565. He venido a guardar la montaña, en donde soy mencionado. Pinta con flores el Dador de la vida. La comunidad ha sido dejada. En tu casa, tú, Tlaltecatzin, tú hablas.
Çan ye ihuan noncuica yehuan noteouh in Dios i in tonayatlatoayan
566. Sólo junto a Él canto, mi Dios, Dios, tú hablas.
Y ie xochincacahuatl in pocontimani adlx xochioctli nocoyaye oo noyol quimati quihuinti ye noyol ayioo hui yonca ancaya a noyol quimati etcetera
567. El cacao floreciente está espumeando, bebí licor florido, lo saborea mi corazón, embriaga a mi corazón, lo sabe mi corazón. ±
Çan ca tlauhquechol celiya poçontimani a mocquipacxochiuh tinaan oo huelica cihuatl cacahuaizquixochitl çan tonnetlanehuilo ticahualoz tiyaz o ximaazdlxi nican ayio
568. Ave tlauhquéchol, estás rozagante, ardorosa, tu tocado de flores,dlxii tú, madre,dlxiii sabrosa mujer, preciosa flor de maíz tostado. Sólo te piden en préstamo; serás abandonada, te irás, aquí habrá descarnamiento.dlxiv
569. [30v¾] Sólo has llegado aquí, frente a los señores, tú, maravillosa criatura, donde te yergues, sobre mi estera florida y preciosa estás de pie. Sólo te piden en préstamo; serás abandonada, te irás, aquí habrá descarnamiento.