Otla xicyttacan ¡tlàtlacohuanimee! Yn oyuh antlachiuhque, yn oyuh antlatecaque yn itepotzinco, yn icuitlapantzinco yn totecuiyo Jesucristo. Ma amechhuihuiyotza, ma amechyyyoçahui, ma amechmauhti yn amotlàtlacol, yn amotlapilchihual. Ca nel ye anquitta, ye anquimahuiçoa yn quenin teotl Dios, yn icuitlapantzinco, yn itepotzinco quimotzacuiltilia yn itlaçopiltzin yn tlàtlacolli. Yntla yn ìquac tlàtohuani quitlatzacuiltia yn itlacauh auh yn ipiltzin atlatlacolle huihuiyoca, miçahuia quenin oc hualca ynic monequi momachtiz, miçahuiz yn tlacòtli yn ìquac quitta yn huiteco yn itlaçopiltzin, ylhuice yntla yn itlaçopiltzin ypampa huiteco yn itlàtlacol, yn itlapilchihual yn tlacòtli. Ma xicylnamiquican yn itlazontectzintli yn totemaquixticatzin, yn quimìtalhui. Servus quiscit voluntatem domini sui, et non fecit,
Miraron ¡oh pecadores! contemplaron, así asestaron en la venerable espalda, en el venerable dorso de Nuestro Señor Jesucristo. Ojalá que tiemblen, que se asombren, que se asusten de sus pecados, de sus culpas, pues, en verdad, ya miran, se sorprenden de cuánto Dios, en su venerada espalda, en su dorso castiga a su amado hijo por los pecados. Si cuando el rey reprehende a su vasallo y su hijo inocente tiembla, se sorprende mucho porque se requiere que aprenda, el siervo se asombrará cuando mira cómo fue punido su amado hijo, mucho más si su amado hijo es herido por los pecados, por las culpas del siervo. Recuerden la sentencia de Nuestro Salvador, [quien] lo dijo: Ese siervo que, conociendo la voluntad de su amo, no se preparó ni hizo conforme a ella
